Draeken praet

Dit keer kort op de NK, waren er 12 boten op de lijst voor Alkmaar. De aloude wijnmaand was weer op de kalender en voor ons als ‘young timers ‘ een nieuwe locatie met oude herinneringen ( eerste races ooit van onze stuurman en de eerste meters optimist van de midden man ) kortom; genoeg historie en mooi te zien hoe de club de voorzieningen voor kielboten voor elkaar heeft. De klassieker van ‘ never trust the forecast’ ging dit weekend ook op; op Donderdag leek het nog enkel kranen en wachten op minder wind te worden; op de zaterdag was er zowaar een goed gezind windje, pal zuid dus een kruisrak waar je op beide wallen iets kon winnen. Uiteindelijk 10 boten aan de start, 2/3 van de vaste crew van de 438 , kleine vertraging vanwege een vergeten stopje in de draak; oftewel, lemans start; kranen, spi checken, genua uitrollen en starten maar.
1e manche: veld verdeeld over de start lijn; Bakkers bij het pin-end - 12 kts wind uit pal zuid. Keuzes uit: links de wal in, of langs het starteiland ( zoals de locals deden ) en de lange bb klap. De 438 komt strak voor het veld bij de ton, de uurtjes betalen uit en de achter groep met ca 6 boten liggen dicht op elkaar. Met wat gegijp en getrim komt de 440 op de 2e plek. Mooi te zien dat Coen en team weer in de boot zitten en aftrappen met een 3e plaats. Het Alkmaars onderonsje wordt afgesloten door Klaas en Co en gevolgd door familie Klinkenberg. Met de vloot zo dicht op elkaar, doet de tactiek soms denken aan de F1 van Max: track position is de sleutel naar de betere klasseringen ( soms bewust de andere gate kiezen, andere boten verassen ) kortom; genoeg tactiek om met alle boten er een mooi spel mee te hebben.
De 2e pot werd snel gestart, met hulp van de 24 finn jollen op de baan , kon je soms mooi zien waar je wou zijn in het kruisrak. Altijd leuk om uit deze vloot de oude bekenden te vinden. Als finn zeiler zelf, krijg je vaak de vraag ; hoe vaart dat nou zo’n draak? Aan boord van de 440 zitten we met 3 Finn zeilers, en merken we dat het een stuk gezelliger wordt als je niet alleen in je zeilwedstrijd zit :).
Bij de start pakten de bakkers het pin-end, iedereen op snelheid op de lijn ( scherpe starts met hier en daar een hulpje aan boord ). Desalniettemin, was het vanwege de windrichting een lange stuurboord slag, wat eigenlijk van Alkmaar een plas maakt zoals bij de Italiaanse bergmeren; snelheid, snelheid snelheid en niet te veel manoeuvres. Wind was wederom tussen 13-16 knopen. Dit keer de 440 & 438 gewaagd aan elkaar, op de finish dit keer besloten in het voordeel van het familie schip. Gevolgd door 358, 418 & 390.
Bij de goed georganiseerde lunch op de wal ( met warme lekkernij ) voeren we weer naar buiten. Bij ons de kans om materiaalte bekijken in de race, ander grootzeil en ietsje meer wind. Wederom een close race waarbij wij tevens in mooi positiespel met de 438 kwamen. Uiteindelijk dicht genoeg om op de lijn over verschillende boeg te eindigen , met de 438 in nipt verschil. Helaas viel Klaas uit met een neerhouder issue. De rest van het veld hield het close waarbij er continu in de vloot genoeg ruimte was om meters goed te maken.
Na Klaas z’n geschroef, kon hij aansluiten voor de laatste pot van de dag: zoals men zegt in de sport; You’re only as good as your last race :) kortom; ondanks een compacte vloot, genoeg mannen om vooraan te varen; Fam. Klinkenberg, Klaas ( dit weekend met Wouter van Dis ), Ned 418, 358 , en good old 275 zorgen voor een mooie potje en genoeg elementen om voor te zeilen. De wind was iets schuiner op de plas komen te staan, waardoor je bij een pin-end start vrij snel al voor de kant overstag moest. Onze tactiek werd; vrij starten en punten uitdelen ( die 438 mag ook even zijn best doen). Klaas had uiteindelijk zijn Mojo gevonden en gaf voordewind gas, vaart zich vrij uit de vloot om vervolgens souverein te winnen, gevolgd door NED 438 en de 440.
‘S avonds was er een diner en gezelligheid verzorgt. Samen met de Finnen was er een mooie mix van ex-Olympische klassen en fanatieke eenheidsklassen zeilers.
Zondags was het vooruitzicht voornamelijk regenachtig. Het comité startte op tijd, echter was de wind meer naar zuidoost gedraaid waardoor de baan ietsje schever kwam te liggen. De uitdaging lag bij de start, pin gunstig, maar ook dicht op een wallenkant. Ook hier net als bij Max in de F1, is soms ‘track position’ kiezen hetgeen wat je op de lange termijn het beste resultaat geeft, zo ook alhier. Iets minder wind de dag ( 6 knopen ) en in de omgeving genoeg indicatoren dat de wind een speelbal zou zijn.
Het eerste rak zagen we gelukkig de NED 1 strak naar voren varen, gemist aanwezige op de vorige dag en mooi dat er weer een team bij was. Zoals eerder vermeld; track position was belangrijk, zo ook bij de boei; de Ned 1 kwam als eerste aan over Stuurboord, helaas was de ruimte er niet om onder de NED 390 & NED 438 te komen, kortom dure meters. Vervolgens in het voordewindse rak schoof het veld ineen; bij de ton werd al aangegeven dat er afgekort werd, iets wat resulteerde in een sprint naar de finish;
Klaas en de Bakkers hadden hun privé duel, NED 1 gokte op de klap links, NED 440 gokte op de Rechterkant. Met een afzwakkende wind was het zoeken waar de beste vlaag kwam; wij hadden onze hoop op de pluim van de Hoogovens gezet en vandaar met oogkleppen op , over layline heen naar de druk gevaren.
Dit was niet onopgemerkt door de top 2 de laatste meters draaide de Ned 440 nog tussen de NED 390 & de NED 438.
Vervolgens begon het wachten op de stabiele wind. Na enig overleg met de wedstrijdleider werd er besloten om op de kant te lunchen en de weersontwikkeling af te wachten. Vrij snel lagen alle boten in sleep en hadden wij er een hard hoofd in dat deze dag met meerdere races gevaren zou worden. Gelukkig besloot ook het comité op de kant al vrij snel te kiezen voor kwaliteiten races in plaats van jojo races in geen wind. En spoedige prijs uitreiking en kraan actie kwam in touw, kortom iedereen klaar voor het volgende weekend: